1979’da Orman Fakültesine girdiğimden bu yana 41 yıllık ormancıyım. Bu arada Avrupa başta olmak üzere dünya ormancılığını yakından takip etmeye çalışıyorum. Bir ormancı olarak en büyük talebim tüm dünyada olduğu gibi ülkemizde de sürdürülebilir orman yönetiminde taleplerin arzı belirlememesidir. Yoksa ormanlar yerine odunsu alanlar elde edeceğiz. Birim alandan mümkün olduğunca fazla odun üretmek amacıyla asırlık ormanların, hızlı gelişen türler ile olmak üzere monokültür alanlarına dönüştürülmeye çalışılması toprağın asitleşmesine ve humus yapısındaki sorunlara yol açtığını bilmek için bir ormancı olmak zorunda değilsiniz
Oysa biyoçeşitliliğiyle ormanları canlı ekosistemler olarak korumak, aynı dönem içinde yetişen kadarını almaktan daha fazlasını gerektirir. Ne yazık ki, birçok ormancı sürdürülebilirliğin bu yönünü görmezden geliyor. Sonuçta, bu hammaddelerin tüketimini azaltmamız gerekiyor, çünkü tükettiğimiz çılgın miktar bu dünyanın ormanlarını kalıcı ve sürdürülebilir bir şekilde geleceğini sağlayamıyor.
Sadece "ormanda daha fazla odun bırakalım" demekle kalmıyor, daha fazlasını da yapmak zorundayız. Sonunda ekoloji ve yerel rekreasyonu ekonomiye eşit olarak görmeliyiz. Ancak o zaman sürdürülebilir orman yönetiminin var olduğunu hissederiz.
Orman daha ekolojik ve daha az yoğun bir şekilde yönetiliyorsa, iklim korumasına o derece katkısı artıyor. Monokültür odunsu alanlar yerine, bu ismi hak eden ormanlara ihtiyacımız var. Ve ormanda çürüyen, daha kalın, yaşlı ağaçlar olmalıdır. Bu sadece iklim korumasına değil, aynı zamanda biyolojik çeşitliliğe ve ormanların rekreasyon değerine de yarar sağlayacaktır.
YORUMLAR