Kastamonu’nun Tosya ilçesine bağlı Çaybaşı köyünde ikamet eden iş adamı Yılmaz Danacı, çocuk yaşlarda babasıyla birlikte hayvan otlattığı çorak araziyi yeniden yeşertmek için 2006 yılında harekete geçti. Babası vefat ettikten sonra İstanbul’a yerleşen Yılmaz Danacı, uzun yıllar İstanbul’da yaşadıktan sonra Sıla-ı Rahim duygusu ağır basmasıyla köyüne geri döndü. Yılmaz Danacı’nın 15 yıl önce köylülerle birlikte imece usulü çalışarak 100 bin fidanı toprakla buluşturduğu çorak arazi, bugün genç bir ormana dönüştü. Bin 800 rakımdaki çorak araziyi köylülerin de desteği ile elden geçiren Yılmaz Danacı, alana 100 bin adet sarıçam fidanı dikti. Danacı, fidanlar büyüyene kadar onları sık sık ziyaret ederek torunları gibi sevdi. Danacı, 100 bin fidanla hem çorak araziyi ormana dönüştürdü hem de köyünü taşkınlardan ve heyelanlardan kurtardı.
Fidanlarına torunları gibi baktı
Ağaçları çok sevdiği ile bilinen iş adamı Yılmaz Danacı, memleketine 500 dönüm arazi üzerinde kurduğu sarıçam ormanı sayesinde hem memleketinin yeşil kalmasını hem de köyünün bol oksijen deposu olmasını sağladı. Danacı, memleketine bırakabileceği kalıcı bir eser olarak orman kurmanın doğru bir düşünce olduğunu belirterek, kendi adını verdiği alana toplam 100 bin adet sarıçam fidanı diktiklerini kaydetti. Fidanlarına torunları gibi baktığını ve ormanlık alanın etrafına olası yangın gibi olayların önüne geçmek için tel çektiğini anlatan Yılmaz Danacı, her aşamasını bizzat takip ettiği orman çalışmaları sırasında, fidanların dikimine de bizzat eşlik etti.
Danacı, şöyle konuştu: “Ben, buraya ilk geldiğim zaman ilk hissettiğim 15-20 yıl önce babamın burada koyunlarını güdüyorduk. Hayvanlarımız vardı. Babamın bir beyaz atı vardı. Babamın beyaz at ile geldiğini, annemin süt tenceresinin koltuğunun altında çalı çırpı toplayıp yaylada süt kaynattığını hatırlıyorum. Bazen çok hüzünleniyorum. Bazen hakikaten duygusal anlar yaşıyorum. Bu yüzden arabamla buraya hiç gelmeden geri gidiyorum, bazen de iyi ki bu güzel ormanı buraya kurmuşum diyorum. Cenab-ı Allah keşke babamlara da buraları gösterseydi diyorum.”
